ÖMÜR

Genç bir dervişin yolu bir gün çöle düşmüştür. Güneşin altında yürürken sitem etmeye başladığı sırada bir ses duymuş ve arkasına dönerek bakmaya başlamıştır. Bir de ne görsün kendisine doğru hızlıca koşarak yaklaşan bir aslanı görmüştür. Bu durumu görünce korkarak heyecanlanmış ve koşmaya başlamıştır. Yakınında bir kuyuyu görünce oraya yönelmiş ve ağaca bağlı ipe tutunarak kuyunun içine doğru inmeye başlamıştır. Aşağıya doğru yaklaştıkça içini nedensiz bir tedirginlik almış, bakar ki aşağısının yılan ve fareler dolu olduğunu görmüştür.

Genç derviş düşmüş yukarı çıksam, aslan var beni yer. Aşağıya insem, yılan akrep var beni ısırır ve zehirlenerek ölürüm. Ne yapacağım derken bir de ne görsün? Sarı ve siyah renkte iki fare gelip ipi kemirmeye başlamıştır. Derviş öyle zor bir durumda kalmış ki ne yapacağını bilememektedir. Ağaca bağlı ipte sallanırken ağacın dalında yer alan bal kovanından dervişin başından aşağıya bal dökülmüştür. Bir anda irkilerek elini uzatır başına doğru uzatır ve bakar bal galiba der ve ağzına götürür. Anlar ki gerçekten bal ve tadı damağında kalıvermiştir. Tam yutkunduğu sırada uyanır...

Artık anlamıştır, gördüklerinin rüya olduğunu derin bir nefes almaya başlamıştır. Rüyasının ne alma geldiğini öğrenmek için koşturarak bir evliyanın yanına varmıştır. Rüyasını anlatmaya başlamış ve sonrasında rüyasının yorumu nedir diye sormaya başlamıştır.

Evliya gülerek söyler:

“Gördüklerini anlamadım mı?”

Derviş:

“Efendim, maalesef ki anladım.”

Evliya konuşmasına kaldığı yerden devam etmiştir.

“Peşinden seni kovalayan aslan, ölüm meleği olan Azrail’dir.”

“Kuyunun içinde aşağıda seni bekleyen akrepler ve yılanlar seni kabir hayatında bekleyenlerdir. Yani mezarındır.”

“Sarıldığın ipi kemiren fareler biri gündüz bir gecedir. Ömrünü kemirirler.”

 Derviş sabırsızlanır, dayanamaz ve sormaya başlar:

“Peki ya o bal nedir?”

 Evliya:

“Dünyanın geçici lezzetidir. Ölümün ardından gelecek bir hesap gününün olduğunu unutturur...”