ANNE VE ÇOCUK

Dünyaya yeni gözlerini açmış sarışın, mavi gözlü güzel bir erkek çocuğu gelmiş. Annesi ilk kucağına aldığında o güzel çocuk “ANNE” demiş. Herkes sesi duyunca duraklamış ve şaşırmışlardı. Nasıl olduğuna bir anlam verememişlerdi. Annesi o gece rüyasında oğlunun dünyaya gelmeden önce yaşadıklarını görmeye başlar. Rüyasında olay şu şekilde gerçekleşiyordu;

Oğlu Tanrı’ya soruyormuş:

“Beni yaratan Tanrım, yarın için beni dünyaya göndereceğini söylediler. Çok küçüğüm, zayıfım ve güçsüzüm ben dünyada nasıl yaşayabilirim ki?”

“Meleklerim içerisinde senin için bir tanesini seçtim. Seni sabırsızlıkla bekliyor. O seni senden daha iyi koruyacak. O melek sana günler geçecek her gün şarkılar söyleyecek ve seni tatlı bir dille seslenecek. Sevgisini hissedeceksin.”

“Peki, orada insanlar bana bir şeyler söylediğinde onları nasıl anlayacağım ki?”

“Meleğin sana her şeyi öğretecek. Merak etme, o sana sevgiyle konuşmayı da öğretecek.”

“Tanrım, peki ben seninle konuşmak istersem ne yapacağım?”

“Ellerini nasıl açarak bana dua etmen gerektiğini öğretecek.”

“Tanrım, dünyanın ne kadar fenalık ve kötülükle dolu olduğunu duydum. Beni onlardan kim koruyacak?”

“Meleğin senin için kendi canını verir. Sana bir şey olmasın diye kendini her zaman öne atar.”

“Tanrım, ben seni daha göremeyeceğim. Üzülüyorum bunun için ne yapacağım?”

“Meleğin sana benden bahsedecek. Bana ulaşmanın yolunu gösterecek. Onu iyi dinle ve sakın üzme!”

Bir anda cennet üzerine sessizlik çöktü. Dünyadan sesler cennete dolmaya başlamıştı. Bunun üzerine çocuk gitmesi gerektiğini anladı. O an zaman kaybetmeden son bir kez daha soru sormayı başardı.

“Tanrım, meleğimin ismi nedir?”

“Meleğinin adının bir önemi yok. Sen ona “ANNE” diye sesleneceksin, güzel yavrum.”

Kadın rüyadan uyanarak hıçkırıklar içerisinde kalır. O gün artık yaşadığı olayın nasıl gerçekleştiğine bir anlam verebiliyordu. Oğlunun beşiğinin yanına gider. Çocuğunu kucağına alır ve severken yine “ANNE” diye seslenişini duyar.